We hadden het plan opgevat eens ergens anders te kijken. Een plek die al langer op ons verlanglijstje stond was Orvelte Kromboom. In het verleden was hier ooit een goede afslag opgeraapt. En vorig jaar is er door De Steekproef geboord om inzicht te krijgen van de opbouw van de bodem. Onze simpele gedachtegang was dat als er één ligt er meer.

Het weer was niet al te uitnodigend: regen, en veel wind. De akker was recentelijk ingezaaid met groenbemester, waardoor de grond nog vrij rul was. Aanvankelijk twijfelden of we erop konden gaan, maar we besloten het toch te doen; de plantjes zouden onze voetstappen wel overleven; daarnaast wordt de groenbemester niet geoogst. We waren vijf man sterk: Marcel, Gijsbert, Giel, Jan, en Sander.

De regen en wind sloeg ons om de oren in de ochtend. Dit bemoeilijkte het zoeken. We hebben eerst de korte westzijde afgezocht. Vervolgens de lange zuidzijde. Vervolgens hebben we besloten op aanraden van Sander om de westzijde te doen, omdat de afslag uit die hoek kwam.

Na de lunch werd het iets droger. We raapten twee afslagjes uit het Mesolithicum op. En daar zou het bij blijven. Wel hebben we nog de oostzijde van de akker nog vluchtig bekeken.