Na de succesvolle zoektocht van begin maart, leek het zinvol om nogmaals de akker in Zeijen West te vereren met een bezoek. Andere lichtval en extra regen boden kans op nieuwe vondsten. De ervaring heeft ook geleerd dat er altijd wel wat blijft liggen voor een volgende ronde.
Het was een stralende dag met een wolkeloze hemel. Als snel klom de temperatuur naar een graad of 10, zodat het een aangename dag kon worden: nu nog de vondsten. Helaas was Marcel door ziekte uitgevallen; hierdoor werd de groep gereduceerd tot drie personen.
Al snel raapte Jan een mogelijke afslag op. En niet veel later een zekere afslag uit het gebied dat we inmiddels bestempeld hebben tot concentratie. Hiermee was de oogst van de dag binnen.
Twee afslagen opgeraapt door Jan: de linker geldt als zeker, de rechter als incerto.
Na de lunch hebben Henk en Gijsbert hun geluk nog beproefd op Zeijen Zuid-West. Maar het geluk was op. Op een akker verderop was ooi een kern gevonden; met de hulp van GPS was het eenvoudig om de plek terug te vinden. Het feit dat er zeer weinig vuursteen ligt, doet vermoeden dat de kern ooit uit de nabije sloot is opgedregd.
GPS is ook handig om een plaats terug te vinden.
Tot slot zijn we langs het Oostervoortsche diep wezen kijken. Hier was ooit een fragment van een mogelijk grote kling opgeraapt door Henk. We hoopten natuurlijk op een passend fragment: maar niets daarvan. Met lege handen keerden we terug.
Na een flinke interval in onze zoektochten, was er eindelijk weer gelegenheid om de laarzen aan te trekken en met een klein clubje het veld in te gaan. De vele regen van de afgelopen tijd heeft de akkers mooi schoongespoeld, waardoor we een goede zichtbaarheid hadden. De lagere delen van de akkers waren moeilijk begaanbaar door de diepe laag modder.
De ochtend begon grijs met een stevige wind. Een hele ochtend zonder vondsten, dat waren we niet meer gewend. We wisten waar we aan begonnen waren in Zeijen West: in het verleden waren er slechts 5 stukken opgeraapt. En er waren dagen zonder vondsten.
In de middag begon de zon te schijnen en keerden onze kansen. Al snel na de lunch raapte Gijsbert een eerste afslag op.
Een vondst wordt ingemeten met GPS en geregistreerd.
Niet veel later gevolgd door een afslag door Marcel. Na een opmerking van zijn kant dat hier de concentratie begon werden er gelijk nog twee opgeraapt. Aan het eind van de dag hadden we er mogelijk zelfs 5. Hiermee hebben we het aantal artefacten van de vindplaats verdubbeld. Een kanttekening hierbij is wel dat van twee nog onduidelijk is of het wel artefacten uit het Midden Paleolithicum zijn en geen geofacten.
Een hand vol afslagen uit het Midden Paleolithicum is een mooi resultaat voor een dag zoeken.
Na afloop hebben we nog een kort bezoek gebracht aan een Jong Paleolithische vindplaats bij Langelo. Dat leverde nog een kern op en wat klingen.
Met een select gezelschap togen we vrijdag 9 december naar Steenwijkerwold in de kop van Overijssel om de mensen van de WAS te ondersteunen bij hun zoektocht op de Midden Paleolithische vindplaats bij Basse.
De zoektocht begon met 6 mensen, toen nog vol goede moed. De akkers waren deze keer wel goed geploegd. Over het landschap lag een grijze mist met daaroverheen nog een grijs wolkendek. Hierin zou geen verandering in komen. De ochtend leverde alleen wat Mesolithisch en later materiaal op. De grijsheid in ons hoofd werd gelukkig verdreven door het vooruitzicht van de goede catering die ons altijd ten deel valt tijdens de lunch in Steenwijkerwold.
Een grijze vruchteloze dag in Basse
Na de lunch gingen we vol goede moed verder. Dit heeft niet meer opgeleverd dan een incerto. Maar sommigen werden tevreden gesteld met wat zeeëgels.
